πηκτάση

η, Ν

(βιοχ.) διαλυτό ένζυμο τών όξινων καρπών τού καρότου που μετατρέπει τις διαλυτές πηκτικές ύλες σε αδιάλυτες και προκαλεί την καθίζηση τους με τη μορφή ζελατινωδών ιζημάτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. pectase (< πηκτίνη* + κατάλ. -ase)].